Sander van der Wal
26-28 juli 2019

Vrijdag 26 juli De Trainingen
De weergoden regeerden over het circuit van Dijon-Prenois en hebben alles uit de hoge hoed getoverd om het ons dit weekend lastig te maken. Alsof het rijden op een nieuwe baan nog niet lastig genoeg is. Aangezien ik de rookie ben in dit gezelschap is alles nieuw voor me, dus ook deze baan. Geweldige baan trouwens met veel hoogteverschil en een mooie combinatie van snelle en langzame bochten. De Franse F1 Grand Prix heeft hier zelfs plaatsgevonden tot 1984 met Niki Lauda als laatste winnaar. Ondanks dat het circuit slechts ! 3,8 km is, kent het wel het langste rechte stuk van alle circuits die we rijden, dik 1 kilometer lang. Nu komt de slagkracht van de Panigale V4’s eindelijk tot z’n recht met 300 + aan het einde van het rechte stuk. Zelfs de 959 waar ik op rijd schopt het tot een respectabele 275 op de teller, niet gek.
Van de drie trainingen die we rijden op vrijdag is de laatste een Qualifying Practice en
gezien de weersvoorspellingen van zaterdag zou deze de startopstelling wel eens kunnen bepalen. Deze laatste sessie was nogal hectisch door nogal wat valpartijen en tot 3(!) keer toe een rode vlagsituatie. Niet veel rijtijd dus.

Zaterdag 27 juli
Qualifying
De usual suspects staan vooraan op de grid na een verregende 2e QP, maar wonderwel toch een droge 3e QP. Joost van Thiel staat op Poleposition, Søren Bak op de 2e plaats en Sascha Roth op 3. De eerste startrij is Panigale V4 country.. Zelf sta ik 16e getraind, waarbij ik de tijd van vrijdag nog aardig wist te verbeteren gelukkig. Ik had echter bijna de droge(!) 3e QP gemist, omdat ik (te) laat ging wisselen van regenbanden naar slicks. Dankzij Kris Aubert: “Hee van der Wal trek je pak aan dan wissel ik met Marit je wielen wel” kon ik toch op tijd aan de QP beginnen. Hulde!

Vrijdag 40 graden, zaterdag onweersbuien en zo’n 20 graden koeler..

Race
Nadat een enorme wolkbreuk over het circuit was getrokken, konden we toch van start. De baan was zeiknat, maar de condities om te rijden waren goed. De regen was nagenoeg gestopt en de afwatering van het circuit had goed zijn werk gedaan. Op Schleiz had ik geen vertrouwen in de regen, maar hier voelde ik me direct goed in de regen. Een goede start hielp me in de 1e ronde meteen naar voren, ondanks dat ik wel door Wilbert van Lith werd gepasseerd. Ik merkte dat er in de eerste paar ronden voorzichtig werd gereden op zoek naar grip, daardoor kon ik vrij gemakkelijk en tot mijn eigen stomme verbazing aardig wat lui inhalen en heb ik zelfs even op een 7e plek (overall) rondgereden. Er waren wel wat valpartijen (waaronder Søren) die als waarschuwing fungeerden dat de baan verraderlijk was, maar ondanks dat ging het tempo gestaag omhoog. Arwin Alting, die ik net had ingehaald, liet het er niet bij zitten en pakte me in de laatste ronde weer terug evenals Wilbert, die uit mijn slipstream kwam en me nipt op de streep wist te pakken.

Nondeju..
De race werd gewonnen door Maik Schmiemann, Joost van Thiel werd knap 2e en
daardoor 1e in de DDC Masters. Jan de Boer mocht mee het podium op als 2e en Arwin Alting eindigde als 3e. In de DDC Open werden de prijzen verdeeld onder Dennis Graves (DEN), David Fiorini (GBR) en David Hobo (Rookie)Podium 1e race DDC MASTERS. Podium 1e race DDC OPEN

Zondag 28 juli
Het was na een gezellige avond in de paddock wel wat moeizaam opstaan (waarom trap ik daar toch iedere keer in?). Het was net gestopt met regenen en na een warming up van slechts 10 minuten waren we klaar voor een droge race. Het was duidelijk dat iedereen er zin in had en met het nodige geweld werd de eerste bocht aangevlogen. Ronald van Vliet, als 7e gestart, kwam erg goed van z’n plek en lag zelfs even op de 4e plek. Door gebrek aan vermogen van zijn standaard 1098 moest hij die plek vanzelfsprekend snel weer inleveren en kreeg ik hem aan het einde van de wedstrijd in het vizier, maar kon de ouwe rot in het vak helaas niet meer pakken voor het zwart/wit geblokt.Jan de Boer die op zaterdag nog op het podium stond vond zijn Waterloo in de snelle slingers na de eerste bocht. Aan kop was het Søren Bak die als eerste over de streep kwam na een mooie strijd met Joost van Thiel. Bart Bongers werd heel knap 3e in de DDC Masters. De DDC Open werd gewonnen door David Fiorini (GBR), Dennis Graves werd als 2e afgevlagd en Geert Schepens mocht de laagste trede van het podium bestijgen.

Zo, dan is het nu tijd voor de zomerstop en zien we iedereen graag terug op Assen 12
oktober.

Arrivederci.